قیمت خودرو در دبی

دلار درهم امروز 25 مرداد 1404

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، قیمت‌ دلار در ساعات اولیه روز کاهشی بود؛ به طوری که دلار با یک هزار و ۳۲۰ تومانی به قیمت ۹۳ هزار و ۳۲۰ تومان رسید.  

قیمت دلار هم در مرکز مبادله ۷۱ هزار و ۹۹۸ تومان اعلام شد.

جدول زیر دربردارنده قیمت دلار و سایر ارزها در ساعت ۲۱ امروز ۲۰ مردادماه ۱۴۰۴ است.  

شانس من برای مهاجرت چند درصده؟ (فرم را پر کنید تا دقیق بگوییم!)

ثبت فرم

نوع

قیمت

قیمت اسکناس دلار در مرکز مبادله

۷۱ هزار و ۹۹۸ تومان

قیمت حواله دلار در مرکز مبادله

۶۹ هزار و ۹۰۱ تومان

قیمت دلار در بازار آزاد

۹۳ هزار و ۲۷۵ تومان

قیمت اسکناس یورو در مرکز مبادله

۸۳ هزار و ۸۳۸ تومان

قیمت حواله یورو در مرکز مبادله

۸۱ هزار و ۳۹۷ تومان

قیمت یورو در بازار آزاد

۱۰۸ هزار و ۳۵۰ تومان

قیمت اسکناس درهم در مرکز مبادله

۱۹ هزار و ۶۰۴ تومان

قیمت حواله درهم در مرکز مبادله

۱۹ هزار و ۳۳ تومان

قیمت درهم در بازار آزاد

۲۵ هزار و ۵۰۴ تومان

قیمت لیر ترکیه در بازار آزاد

۲ هزار و ۳۰۰ تومان

قیمت پوند در بازار آزاد

۱۲۵ هزار و  ۲۶۰ تومان

قیمت دلار و انواع ارزها در ساعت ۱۶
قیمت‌ دلار در ساعات اولیه روز کاهشی بود؛ به طوری که دلار با یک هزار و ۳۲۰ تومانی به قیمت ۹۳ هزار و ۳۲۰ تومان رسید.  

قیمت دلار هم در مرکز مبادله ۷۱ هزار و ۹۹۸ تومان اعلام شد.

جدول زیر دربردارنده قیمت دلار و سایر ارزها در ساعت ۱۶ امروز ۲۰ مردادماه ۱۴۰۴ است.  

نوع

قیمت

قیمت اسکناس دلار در مرکز مبادله

۷۱ هزار و ۹۹۸ تومان

قیمت حواله دلار در مرکز مبادله

۶۹ هزار و ۹۰۱ تومان

قیمت دلار در بازار آزاد

۹۳ هزار و ۳۲۰ تومان

قیمت اسکناس یورو در مرکز مبادله

۸۳ هزار و ۸۳۸ تومان

قیمت حواله یورو در مرکز مبادله

۸۱ هزار و ۳۹۷ تومان

قیمت یورو در بازار آزاد

۱۰۸ هزار و ۴۹۰ تومان

قیمت اسکناس درهم در مرکز مبادله

۱۹ هزار و ۶۰۴ تومان

قیمت حواله درهم در مرکز مبادله

۱۹ هزار و ۳۳ تومان

قیمت درهم در بازار آزاد

۲۵ هزار و ۵۱۱ تومان

قیمت لیر ترکیه در بازار آزاد

۲ هزار و ۳۰۰ تومان

قیمت پوند در بازار آزاد

۱۲۵ هزار و  ۳۶۰ تومان

قیمت دلار و انواع ارزها در ساعت ۱۲
قیمت‌ دلار در ساعات اولیه روز کاهشی بود؛ به طوری که دلار با ۷۷۰ تومانی به قیمت ۹۱ هزار و ۷۷۰ تومان رسید.  

قیمت دلار هم در مرکز مبادله ۷۱ هزار و ۹۹۸ تومان اعلام شد.

جدول زیر دربردارنده قیمت دلار و سایر ارزها در ساعت ۱۲ امروز ۲۰ مردادماه ۱۴۰۴ است.  

نوع

قیمت

قیمت اسکناس دلار در مرکز مبادله

۷۱ هزار و ۹۹۸ تومان

قیمت حواله دلار در مرکز مبادله

۶۹ هزار و ۹۰۱ تومان

قیمت دلار در بازار آزاد

۹۲ هزار و ۷۷۰ تومان

قیمت اسکناس یورو در مرکز مبادله

۸۳ هزار و ۸۳۸ تومان

قیمت حواله یورو در مرکز مبادله

۸۱ هزار و ۳۹۷ تومان

قیمت یورو در بازار آزاد

۱۰۸ هزار و ۱۲۰ تومان

قیمت اسکناس درهم در مرکز مبادله

۱۹ هزار و ۶۰۴ تومان

قیمت حواله درهم در مرکز مبادله

۱۹ هزار و ۳۳ تومان

قیمت درهم در بازار آزاد

۲۵ هزار و ۳۶۱ تومان

قیمت لیر ترکیه در بازار آزاد

۲ هزار و ۲۸۰ تومان

قیمت پوند در بازار آزاد

۱۲۴ هزار و  ۹۰۰ تومان

قیمت دلار و انواع ارزها در زمان بازگشایی بازار 
بازار ارز در حالی وارد بیستمین روز مردادماه شد که قیمت دلار در کانال ۹۱ هزار تومان قرار گرفته است.

آخرین قیمت اعلامی اسکناس دلار در مرکز مبادله ارزی برابر با ۷۱ هزار و ۹۶۹ تومان است. حواله دلار در مرکز مبادله ارزی برابر با ۶۹ هزار و ۸۷۲ تومان اعلام شده است. در این میان، بررسی روند قیمت‌ها در بازار غیررسمی ارز حاکی از قرارگیری دلار در کریدور اول کانال ۹۰ هزار تومان است.

بر همین اساس، هر دلار آمریکا در طول ۲۴ ساعت گذشته با افزایش ۱۵۰ تومانی، ۹۱ هزار و ۹۸۰ هزار تومان قیمت پیدا کرده است. این یعنی دلار ۰.۱ درصد گران شده است.

بهای یورو در مرکز مبادله ارزی

قیمت اسکناس یورو در مرکز مبادله ارزی امروز برابر با ۸۳ هزار و ۶۷۲ تومان گزارش شد. قیمت حواله یورو نیز برابر با ۸۱ هزار و ۲۳۵ تومان است.

قیمت یورو در بازار آزاد

بهای یورو در بازار آزاد ۱۰۷ هزار و ۱۰۰ تومان اعلام شده است. یورو در طول ۲۴ ساعت گذشته ۱۴۰ تومان افزایش قیمت داشته است. این یعنی یورو ۰.۱ درصد گران شده است.

قیمت درهم امروز

قیمت اسکناس درهم در مرکز مبادله برابر با ۱۹ هزار و ۵۹۶ تومان است. حواله درهم نیز قیمتی برابر با ۱۹ هزار و ۲۵ تومان دارد.

حذف نام ایران از فهرست اعضای شهرک بین‌المللی هنر پاریس تنها یک اتفاق اداری ساده نیست

حذف احتمالی ایران از سیته/ ایران چگونه پس از انقلاب جایگاه خود را در سیته پس گرفت ؟ حذف احتمالی ایران از سیته/ ایران چگونه پس از انقلاب جایگاه خود را در سیته پس گرفت ؟ حذف نام ایران از فهرست اعضای شهرک بین‌المللی هنر پاریس (سیته) تنها یک اتفاق اداری ساده نیست، بلکه به گفته محمد صُحُفی، مدیرکل پیشین مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد، از دست رفتن سال‌ها تلاش دیپلماتیک و روابط فرهنگی است. نرگس کیانی: محمد صُحُفی که در دهه هفتاد نقش مهمی در احیای حضور ایران در سیته پاریس داشت، در گفت‌وگو با خبرآنلاین، از روند شکل‌گیری این ارتباط، حمایت‌های گسترده از هنرمندان و بی‌توجهی‌هایی که به این قطع ارتباط انجامید، سخن گفت. صُحُفی پیش از سال ۱۳۶۹ مدیرکل روابط‌عمومی وزارت نفت بود. او می‌گوید: «من تا پیش از سال ۱۳۶۹، مدیرکل روابط‌عمومی وزارت نفت بودم. آن زمان براساس آشنایی‌ها و اعتمادی که میان مدیران وجود داشت از من برای اداره مرکز هنرهای تجسمی دعوت به عمل آمد. در زمان حضور سیدمحمد خاتمی در وزارت فرهنگ‌وارشاد اسلامی، مهندس ابوالقاسم خوشرو معاونت هنری را بر عهده داشت و از آن‌جا که من و مهندس خوشرو دوست قدیمی، همشهری، همفکر و هم‌سن‌وسال بودیم و من هم در مهندسی خودم را در رشته طراحی و گرافیک گرفته بودم و دارای سابقه ۱۰ سال مدیریت روابط عمومی و فعالیت‌های فرهنگی داشتم او این موضوع را با سیدمحمد خاتمی در میان گذاشت و با شناختی که آقای خاتمی از من داشتند موضوع انتقال من از وزارت نفت به وزارت ارشاد را با وزیر وقت نفت، مهندس غلامرضا آقازاده مطرح کردند که موافقت شد. پس از آن به معاونت هنری وزارت ارشاد پیوستم و حکم مدیر کلی من صادر شد.» خبرهای مرتبط هنرمندان ایرانی از ویترین سیته حذف نشده‌اند/ تاکید مدیرکل هنرهای تجسمی تداوم حضور هنرمندان ایرانی در سیته تشییع استاد فرشچیان فقط در اصفهان کشفی حیرت‌انگیز در فیزیک با الهام از نقاشی مشهور ون‌گوگ؛ ماه فانتزی «شب پرستاره» واقعی است؟ او از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۶، همزمان با پیروزی خاتمی در انتخابات دوم خرداد، مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی بود. در کنار این مسئولیت، سه مجموعه مهم دیگر نیز در تهران تحت نظر او بود: موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگسرای نیاوران و موزه آزادی. به گفته او ، «وظیفه ما سیاست‌گذاری برنامه ریزی و هماهنگی برای توسعه و پیشبرد هنرهای تجسمی در سراسر کشور بود اما به دلیل اینکه باید ابزارهای عملیاتی کردند این برنامه ها نیز در اختیار مدیر قرار می‌گرفت، اداره این سه مرکز نیز بر عهده من گذاشته شد.» اما دیری نگذشت که سیدمحمد خاتمی و وزارت ارشاد مورد هجوم و انتقاد های افراطیون قرار گرفت و مرتبا بر علیه وزارت ارشاد و شخص محمد خاتمی بحران آفرینی می‌شد طوری که وی از این فشارها و تعدد و استمرار بحران‌ها به ستوه آمد ‌و چون منشاء فشار را فراتر از دولت می‌دید، دیگر ادامه حضور خود در وزارت ارشاد را به مصلحت ندید، بنابراین وی در دولت هاشمی رفسنجانی استعفا داد و بسیار عزتمندانه، پرشور و با بدرقه بزرگان فرهنگ، هنر و رسانه کشور، وزارت ارشاد را ترک کرد. صحفی درباره‌ی این دوران می‌گوید:«پس از رفتن خاتمی، علی لاریجانی -دبیر شورای عالی امنیت کنون- وزیر ارشاد شد. لاریجانی خوب و همراه ما بود اما بیشتر از یکسال دوام نیاورد و خیلی زود به محل کار جدیدش صداوسیما رفت و کلید وزارت ارشاد پس از خود را به مصطفی میرسلیم سپرد. استعلام خلافی، ۱۰۰٪ رایگان! همین حالا استعلام بگیر✅ استعلام! حذف احتمالی ایران از سیته، نقطه‌ پایانی بر سال‌ها دیپلماسی فرهنگی سیمون برونو که سال‌ها رئیس هیئت مدیره سیته بود میرسلیم اما این کاره نبود و می‌خواست که سیاست‌های سختگیرانه‌ای را در حوزه فرهنگ و هنر و سینما اعمال کند اما ما به وی راه نمی‌دادیم . اینچنین بود که ما در بخش امور هنری وزارت ارشاد خار در چشم و استخوان در گلو به راه خود می‌رفتیم و با سلام و صلوات از کنار او می‌گذشتیم تا به بنایی که در حال احداث آن بودیم خسارت وارد نشود. این سیاست جواب داد و ما که معاونت هنری وزارت ارشاد را در سال ۶۹ از محمدخاتمی - وزیر ارشاد- تحویل گرفته بودیم در ۲ خرداد ۷۶ به محمد خاتمی- رئیس جمهور- تحویل دادیم . بطور خلاصه موضوع بازگرداندن سهمیه ایران در سیته پاریس و همکاری با این بنیاد هنری در ایران، پس از ۱۵ سال از پیروزی انقلاب در عمل از زمان وزارت سیدمحمد خاتمی حوالی سال ۷۰ شروع و در دوره‌های بعدی وزارت علی لاریجانی و مصطفی میرسلیم و سپس عطاءالله مهاجرانی تداوم یافت. با ورود به مرکز هنرهای تجسمی، صحفی و خوشرو برنامه‌ای تازه‌ای را برای نوسازی و به حرکت در آوردن قطار هنر کشور طراحی کردند: ارتقای آموزش هنر، توجه به اقتصاد هنر و اعتلای هنر تجسمی، برگزاری دوسالانه‌ها و جشنواره‌های داخلی در رشته‌هایی از نقاشی و گرافیک گرفته تا عکاسی، مجسمه‌ سازی و حتی خوشنویسی و کاریکاتور و معرفی آثار ایرانی به جهان و برگزاری کنفرانس های علمی پژوهشی در حوزه هنر و انتشار کتب ومجلات و حمایت از هنرمندان جوان و جشنواره های استانی جزو آن بود. یک سال بعد از شروع مدیریت جدید در مرکز هنرهای تجسمی، بزرگترین فستیوال هنر ایران در جهان در دوسلدورف آلمان برگزار شد؛ رویدادی طی چهل روزه و با حضور بیش از ۱۴۰ هنرمند و استاد جریان داشت و توسط آقای خاتمی و وزیر فرهنگ آلمان در دوسلدورف افتتاح شد. به گفته‌ی صحفی طراحی و برنامه‌ریزی اولیه برای این بود که بتوانیم موجی را راه بیندازیم و بتوانیم بعد از دوران جنگ که اغلب فعالیت‌های فرهنگی و هنری متوقف شده بود بتواند با سیاست‌ها و برنامه‌های جدید خون تازه‌ای را به پیکر هنر و هنرمندان تجسمی کشور وارد شود. قضیه سیته این‌گونه بود که در همین دوران، مهندس ابوتلقاسم خوشرو یک بار پرونده‌ سیته را با من مطرح کرد و گفت اگر بتوانیم این پرونده را که از پیروزی انقلاب بدین سو به فراموشی سپرده شده دوباره زنده کنیم خدمت بزرگی به توسعه فعالیت جوانان با استعداد ایرانی خواهد کرد. و اجمالا گفت که ایران از زمان محمدرضاپهلوی حق و سهمی از سیته دارد که بطور دائم از چهار استودیو سیته برای استقرار هنرمندان ایرانی استفاده کند لیکن بدلیل اهمال و عدم جدیت و پیگیری این استودیوها الان در اختیار دیگران است و ما بهره‌ای نمی‌بریم. این پیشنهاد جرقه‌ای در ذهن من و انگیزه‌ای در وجودم انداخت که این ماموریت تازه را به نتیجه برسانم .خوشرو سیته را فرصت مناسبی برای هنرمندانی می‌دانست که می‌خواهند با تحولات هنری غرب آشنا شوند یا می‌خواهند با الهام از تاریخ تفکر غرب به کارهایی آوانگارد روبیاورد. این شد که صحفی شروع به دیدار با نمایندگان فرهنگی فعال کرد و به‌ویژه با سفارت‌ فرانسه وارد گفت‌وگو شد. صحفی می‌گوید: «فضا در آن زمان بسیار غم‌بار بود. ما تازه از جنگ خارج شده بودیم و روابط ایران با جهان در سطح خوبی نبود و مشکلات فراوانی وجود داشته ماسعی می‌کردیم از ابزار هنری و فرهنگی استفاده کنیم تا نگاه جهان به ایرانِ بلندشده از جنگ را عوض کنیم و بگوییم اینجا تاریخ و فرهنگی دیرینه دارد و فعالیت‌های فرهنگی و هنری در حال اوج گرفتن است.» او خانه فرهنگ ایران در پاریس نبش خیابان شانزه‌لیزه ـ که به گفته‌ی او بعدها به مغازه فرش‌فروشی و چلوکبابی بدل شد ـ و ساختمان سیته را از نزدیک دید و با سیمین برونو، رئیس هیئت‌مدیره سیته، دیدار کرد.. صحفی درباره‌ی این دیدار به یاد می‌آورد: «کتاب‌ها و آثار هنری را از ایران بردم تا از فعالیت‌ و رونق فعالیت‌های هنری پس از انقلاب ما مطلع شوند. به برونو توضیح دادم که در گذشته حضور و همکاریهایی با سیته داشتیم و مدتی به خاطر انقلاب و جنگ در این مرکز متوقف مانده و لازم است که روابط گذشته احیا شود. او ضمن شرایط سخت پذیرش هنرمندان را برایم توضیح داد و ‌از استانداردها و مقررات سختگیرانه و هزینه شارژ آن‌جا صحبت کرد. من پذیرفتم که برغم همه درد سرها کار را دنبال کنیم به همین خاطر از برونو که شخصیت فوق‌العاده قوی و قاطعی داشت دعوت کردم که به تهران بیاید و از موزه‌ هنرهای معاصر دیدار کند. ابتدا فکر می‌کردم نپذیرد اما خوشبختانه او پذیرفت و بعد از ارسال دعوتنامه برای ایشان از طریق سفارت فرانسه و هنگامی که چند ماه از ملاقات من با او در پاریس گذشته بود به تهران آمد. ما از او به شایستگی استقبال کردیم و برنامه بازدید از اصفهان را برایش هماهنگ کردیم و ضمنا مذاکرات تکمیلی را در تهران انجام دادیم. او وقتی از ایران رفت اعلام کرد که ما آمادگی همکاری همه جانبه با شما را داریم و همکاری‌مان را با سیته شروع کردیم. در آن زمان هدف ما شناسایی هنرمندان با استعداد، جوان و جسور بود، کسانی که هنوز هویت هنری‌شان شکل نگرفته بود و به دنبال کشف هنر و تعامل با جهان بودند.» حذف احتمالی ایران از سیته، نقطه‌ پایانی بر سال‌ها دیپلماسی فرهنگی محمد صحفی در روزگاری که مدیر کل مرکز هنرهای تجسمی کشور بود در این دوران هنرمندان جوان با مشورت اساتید ‌و نیز از میان برگزیده‌های نخستین بینال‌ نقاشی تهران -سال ۱۳۷۰- انتخاب کرده و به سیته معرفی شدند در این دوران به گفته‌ی صحفی ما دیگر «با سفارت فرانسه کاری نداشتیم و مستقیماً با سیته و سیمین برونو در ارتباط بودیم.» صحفی درباره شیوه حمایت آن سال‌ها می‌گوید: «سفر به اروپا برای هنرمندان جوانی که آثارشان چندان شناخته‌شده نبود، کار آسانی نبود. بسیاری حتی رنگ و ابزار مناسب برای نقاشی نداشتند. ما گاهی جعبه رنگ، قلم‌مو و ابزارهای نقاشی برند آلمان تهیه می‌کردیم به آنها هدیه می‌دادیم. همینطور برای هزینه بلیت، خوراک، کتاب و و شارژ اقامت در سیته کمک هزینه‌هایی را پرداخت می‌کردیم. تا بتوانند ۶ماه تا یکسال که بورسیه هستند استفاده کنند. این حمایت‌ها در آن دوره امری متعارف بود.» به گفته او، پس از سال ۷۶ و بازگشت صحفی به وزارت نفت و با تداوم همین فعالیت‌ها توسط مسئولانی که در دولت خاتمی به کار گمارده شدند این فعالیت‌ها به اوج خود رسید و با برگزاری چهار یا پنج دوره بینال در رشته‌های نقاشی، گرافیک،عکاسی، سفال و مجسمه‌سازی، موجی تازه در تهران و شهرستان‌ها راه افتاد. ادامه‌ی این حمایت‌ها باعث شد نسلی از هنرمندان شکل بگیرد که بعدها آثارشان در حراج‌های معتبر جهانی از جمله «کریستیز» عرضه شد و به چهره‌هایی بین‌المللی بدل شدند. صحفی می‌گوید: «بذرهایی که اوایل دهه هفتاد کاشته شد، حالا به درختانی تنومند تبدیل شده و در نقاط مختلف جهان، نماینده فرهنگ و هنر ایران هستند.» با توجه به احتمال لغو عضویت ایران در سیته، صحفی بر این باور است که «باید عزم و اراده‌ای جدی شکل بگیرد» تا تجربه‌ای که سال‌ها پیش با تلاش فراوان احیا شد، دوباره از دست نرود. صحفی همچنین اسامی برخی هنرمندانی که در دوره مسئولیتش به سیته اعزام شدند و بعدها جزو اساتید صاحب نام و هنرمندان موفق شده‌اند را به یاد می‌آورد، افرادی همچون: مرتضی اسدی، شراره محدود، زهره اسکندری، شهرزاد صالحی، خانم توسلی، مژگان مصلحی. فارغ از آن‌چه به وقوع پیوسته یا در شرف وقوع است، آن‌چه مبرهن است این که جایگاه ایران در سیته ازجمله سرمایه‌های معنوی بین‌المللی کشورمان به شمار می‌آید و انتظار افکار عمومی آن است که دولت‌ها، فارغ از گرایشات سیاسی، در حفظ و حراست از آن بکوشند.